Czy da się leczyć nadpotliwość?

Nadmierne pocenie się, którego medycznym określeniem jest hiperhydroza, jest stosunkowo częstym problemem w populacji i często bywa lekceważone. Nadmierna potliwość ma jednak istotne konsekwencje psychologiczne, społeczne i zawodowe dla cierpiących pacjentów. Warto dodać, że nadpotliwość nie jest problemem psychologicznym ani psychiatrycznym, dlatego w leczeniu tego problemu nie ma miejsca na leczenie farmakologiczne mające na celu zmniejszenie lęku.

Na czym polega ten problem?

Problem ten, charakteryzujący się nadmierną potliwością dłoni, pach, twarzy i stóp, pojawia się zazwyczaj w okresie dzieciństwa lub dojrzewania. Dorośli, którzy cierpią na nadpotliwość, często mają trudności w nawiązywaniu kontaktów towarzyskich z innymi. Pacjent odczuwa dyskomfort podczas wykonywania czynności życia codziennego, takich jak praca przy komputerze, odbieranie telefonu, prace manualne itp. ponieważ jego ręce są zawsze wilgotne. Nadpotliwość dłoni jest często związana z nadpotliwością pachową lub twarzową. Podobnie u niektórych pacjentów nadpotliwość twarzy występuje w sytuacjach łagodnego stresu, który uniemożliwia im komfortowe wykonywanie codziennych czynności i pracy. Niekiedy to pocenie się wiąże się z bardzo zauważalnym rumieńcem na twarzy.

Leczenie nadpotliwości

Antyperspiranty

Są to preparaty, które aplikujemy bezpośrednio na skórę, aby zmniejszyć wydzielanie potu i nieprzyjemny zapach. Ich skuteczność jest naukowo udowodniona, a rola chlorku glinu wyróżnia się zdolnością do zatykania gruczołów ekrynowych i niszczenia keratyny. Należy je stosować na noc i na suchą skórę. Po zauważeniu poprawy klinicznej, stosowanie należy ograniczyć do 2-3 razy w tygodniu. Ich głównym działaniem niepożądanym jest podrażnienie skóry, co może zniechęcić do ich stosowania. Z drugiej strony, nie ma dowodów na to, że aluminium zawarte w antyperspirantach może powodować mutacje lub jakiekolwiek uszkodzenia DNA, które mogłyby prowadzić do raka.

Leki antycholinergiczne

Pocenie się jest spowodowane uwalnianiem substancji zwanej acetylocholiną, dlatego leki antycholinergiczne niwelują jej stężenie. Mogą być one stosowane miejscowo, jak np. glikopirylat, który daje doskonałe wyniki w leczeniu nadpotliwości twarzy, lub doustnie, jak np. chlorowodorek oksybutyniny, stosowany w uogólnionych postaciach nadmiernej potliwości.

Jonoforeza

Jonoforeza może być wykonywana w warunkach domowych. Polega na przepuszczeniu przez skórę prądu elektrycznego, który prowadzi do mobilizacji jonów sodu z roztworu wodnego, w którym zanurzony jest leczony obszar, co prowadzi do chwilowej dezaktywacji gruczołów potowych. Stosuje się go w postaciach ogniskowej lub miejscowej nadpotliwości, szczególnie na dłoniach i stopach, ponieważ można je łatwo zanurzyć w wodzie. Po 3 miesiącach stosowania zabiegu można wyeliminować nawet 70% wydzielanego potu.

Toksyna botulinowa – botoks

Zastosowanie tej substancji hamuje uwalnianie acetylocholiny na złączu nerwowo-mięśniowym, powodując przejściowe zaprzestanie produkcji potu. Botoks na pocenie może być uznany za optymalną metodę leczenia nadpotliwości pachowej. Zabieg odbywa się przy użyciu bardzo cienkich igieł, dzięki czemu jest praktycznie bezbolesny. Leczenie nadpotliwości Warszawa oferuje bezbolesny zabieg. Sesja trwa około 20-40 minut, a efekty utrzymują się przez około 4-6 miesięcy. 

Chirurgia

Jest to opcja zarezerwowane dla tych przypadków, które nie reagują na zabiegi opisane powyżej. Obustronna endoskopowa sympatektomia piersiowa wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Wyniki są natychmiastowe i na ogół doskonałe, chociaż istnieje poważne powikłanie, którym jest rozwój pocenia odruchowego lub kompensacyjnego, prowadzącego do zwiększonej potliwości w innych częściach ciała, takich jak plecy, pośladki, pachwiny i uda.

Mikrofale to najnowsza technika, która pojawiła się na rynku w celu zwalczania nadmiernej potliwości. Polega na likwidacji gruczołów potowych poprzez ciepło. Sesja trwa około 40 minut i jest przeprowadzana w gabinecie dermatologicznym. Jest to technika lekko bolesna, która może wymagać podania znieczulenia miejscowego w obszarze poddawanym zabiegowi.